Sinds 2002 heeft Boys Action een methode ontwikkeld om jongens op een jong leeftijd aan het dansen te zetten en te trainen tot potentieel danser met een breed bewegingsscala. De noodzaak om een methode te ontwikkelen is ontstaan door ervaringen met het schouten van jongens voor diverse vooropleidingen en het lesgeven aan jongens in het amateur werkveld.

Deze ervaringen riepen een aantal vragen op:

-Waarom dansen er zo weinig jongens in het amateur theaterdans werkveld?

- waarom is er een tekort aan jongens in de vooropleidingen en professionele opleidingen van de Dansacademies?

- waarom haken de jongens af na een of twee jaar in de vooropleiding?

- waarom zijn de jongens ruim vertegenwoordigd in het zogeheten ‘urban’ circuit?

Om een antwoord op deze vragen te krijgen realiseerde wij dat heel veel factoren een rol spelen. Antwoorden die wij instinctief konden invullen maar die niet gebaseerde waren op onderzoek of feiten. 

Met oprechte interesse in de jongenscultuur en met vakkennis verworven door jarenlang lesgeven aan de vooropleiding dans en met kinderen in de amateur werkveld ontstond de gedachte dat het mogelijk zou kunnen zijn om jongens aan te zetten tot dans en mogelijk ook vast te houden door aan te sluiten bij hun cultuur. Dit zou mogelijk kunnen zijn via hun cultuur maar ook door te kijken naar de bewegingsdrang van jongens. Uit ervaring was het al duidelijk dat jongens en meisjes verschillen in de manier van les volgen maar ook verschillen in lichamelijke ontwikkeling en bewegingsdrang. Inmiddels hebben wij kennis genomen van het veelvoud aan onderzoek die gedaan is naar de verschillen in motorische en lichamelijke ontwikkeling tussen meisjes en jongens. In het menu item bronnen zijn voor ons de belangrijkste onderzoeken opgenomen.

Gezien de ontwikkeling van Boys Action kan men stellen dat de ingeslagen weg z'n succes heeft bewezen. De groei in aantallen jongens en de stijgend lijn in kwaliteit en diversiteit van beweging bevestigd het succes. De toenemende aantal jongens die doorstromen naar de vakopleidingen geeft aan dat het wel mogelijk is om jongens te bijven boeien met dans en met namen theaterdans.

Merendeel van de Dansacademies en Dansgezelschappen gebruiken de ballettechniek voor niveau criteria en als een basis training. Het is zelfs gebleken dat bij toelating tot een MBO Dans opleiding de ballettechniek niveau getest wordt. Dus om toegang te krijgen tot een dergelijke instelling zou een jongen in iedere geval over een basis academisch techniek moeten beschikken. Hieruit concludeert Boys Action dat de huidige methodes falen doordat zij onvoldoende jongens aantrekken.

"Wil Boom is in het verre verleden instinctief begonnen met lessen voor jongens. Dit instinct was gebaseerd op eigen ervaringen vanuit het turnen op top niveau en zijn ervaringen tijdens zijn opleiding en zijn werkzaamheden bij professionele gezelschappen. Door zijn ruime ervaring en door het onderwerp te onderzoeken heeft hij een methode ontwikkeld waarmee hij jongens kan trainen, laten optreden en aan Boys Action verbinden voor een langere periode. Zodoende kunnen de jongens in bezit van een geschikte fysieke talent zich voldoende ontwikkelen om toegang te krijgen tot een vakopleiding."

Elise Boom.

BOYS ACTION heeft als doel theaterdans bij jongens te promoten en onder de aandacht te brengen. Het is niet primaire de bedoeling om jongens op te leiden voor een dans carrière maar indien er jongens zijn die wel die ambities hebben moeten zij wel over voldoende technische, fysieke en artistieke vaardigheden beschikken om een auditie te kunnen doorstaan.

Samen met de satellietscholen moeten wij een gemeenschap en netwerk worden.

Voor merendeels van de dansdocenten die in een professionele omgeving werken is de manier waarop een leerling les volgt een vanzelfsprekendheid. In merendeels van dans techniek lessen is de leraar(es) de autoriteit en de enige erkend bron van kennis. De les word dus klassikaal gegeven, een leider en iedereen volgt alle instructies. Er heerst rust en absolute stilte, en er is geen plaats voor discussie. Alle opmerkingen en correcties moet door iedere leerling geregistreerd worden en met zelfreflectie getoetst worden op zijn/haar uitvoering. Ondanks het feit dat een dergelijk methode uitstekend functioneert voor professionele dansgezelschappen en opleidingen ontbreekt het zo belangrijke pedagogiek die nodig is bij het opvoeden van kinderen tot dansers. De Boys Action Methode gebruikt hedendaagse pedagogische middelen om jonge jongens een professionele attitude t.o.v. les volgen bij te brengen. Dit moet wel over een aantal jaren gefaseerd ingevoerd worden. Pedagogiek is een studie op zichzelf en zonder te diep in te gaan op deze materie zijn er wel een aantal belangrijke pedagogische principes die nodig zijn voor een gezonde kindvriendelijk leeromgeving:

• Tijdens de les moeten de jongens lol hebben
• Iedere jongen moet de gelegenheid krijgen om zijn eigen identiteit en individualisme te kunnen ontwikkelen om zodoende als unieke persoonlijkheid plaats in te nemen binnen de groep
• Iedere jongen moet het gevoel krijgen dat de inhoud van de de les draagt bij aan hetgeen waar hij voor gekomen is.

Het gaat bij Boys Action niet alleen om multistijl te kunnen danse en het verbreden van vakkennis. Nog belangrijker is dat de jongens zich sociaal ontwikkelen tot individuen met zelfkennis en respect voor andere. Zoals een sport gemeenschap uit enthousiasme kennis neemt van de tegenstander en de hele gemeenschap erom heen kan een individu zichzelf inschatten op zijn waarde en bijdragen binnen deze sport. Dit resulteert in zelfwaarde en respect voor andere waardoor de jongen ontwikkeld in een uniek individu met zelfvertrouwen en zelfrespect.

Vanaf de eerste les zijn er momenten tijdens de les die gebruikt moeten worden om stapsgewijs het klassikale manier van les volgen bij te brengen. Er moet wel een gezonde balans zijn tussen het individuele ontwikkeling en het klassikale ontwikkeling.

Het is alom bekend dat meisjes en jongens zich op allerlei gebieden verschillend ontwikkelen. Dana Sparks zegt in 'The differences in motor skills between boys and girls' het volgende. "Studies, like those produced by the National Association for Single Sex Public Education, have backed up the findings of parents and teachers alike: There truly are differences in the way boys' motor skills develop as compared to girls. One sex might develop a particular motor skill at one age while the other develops it months or years later”.

Vanaf het begin toen de jongens nog tussen de meisjes in de les stonden was de verschil in bewegingsbehoeften duidelijk. Hun voorkeur en energie ging uit naar dynamische bewegingen. Noch voordat de lessen uitsluitend voor jongens bestemd waren, werd het duidelijk dat hun energie en drang zich richtte op grote bewegingen. Deze drang kon wij gebruiken als een uitdaging en motivatie voor de jongens. Gezien deze verschillen was het vanzelfsprekend voor ons om uitsluitend jongens in een les te plaatsen. In feite is dit gebruikelijk in de top ballet opleidingen,vooral in het voormalige oostblok maar ook in Amerika en Engeland volgen jongens een aparte traject dan de meisjes. Met serieuze sport beoefening is dat ook het geval. Inmiddels weten wij dat jongens niet bij meisjes in de les willen staan, dat zeggen ze zelf. Gezien de groei in aantal jongens die nu middels met deze methode dansen weten nu ook dat jongens andere jongens aantrekken. Dit draagt op z'n beurt weer bij aan de sfeer van de jongens onder elkaar.

In de keuze van lesstof is gekozen voor de fysieke uitdaging. Dus aansluiten bij de grove motoriek door onder andere sprongen, draaien en verplaatsingen door de ruimte. Break Dance moves en turn elementen dragen bij aan deze ontwikkeling. Evenals bewegings elementen van caractére en moderne dans. Dus door een combinatie van bewegings elementen uit verschillende stijlen en technieken in de les te gebruiken werd de bewegingsdrang van de jongens aangesproken.Rachel Hutchinson vertelt hoe ze aansluit bij jongens door 'we've engaged the boys, the way in which they learn best, they like to be challenged. They like to be motivated. They like physicality. a lot of my styles and methods is very physical. It’s very hands on. Very contact work. Lots of ...... running, jumping, falling, rolling. Very action based’.

De lesstof moest ook aansluiten bij de motorische en fysieke ontwikkeling van de jongens. 'There is more cortical area in a boy's brain solely devoted to spatial-mechanical functioning than in a girl's brain.This means that a boy will be more compelled to cause things to move through the air, more likely to throw a ball, push a friend, or jump from a swing just to experience that movement'. Dana Sparks zegt verder dat wat de fijne motoriek betreft de meisjes tot 6 jaar voor lopen op de jongens. Meisjes kruipen en lopen eerder dan de jongens maar in de pre- school leeftijd ontwikkeld de grove motoriek van de jongens zich snel en overtreft de kunnen van de jongens dat van de meisjes.

Een les kon natuurlijk niet alleen bestaan uit een aaneenschakeling van ' vliegen, rennen en springen' maar ons doel is om ook het lichaam te scholen en evt. voor te bereiden voor theaterdans. Door na te denken over de essentie en de basis van de dansstijlen met de behoeften en ontwikkeling van de jongens in gedachten werd er een keuze van bewegingen gemaakt. Door het toepassen en aanpassen van deze bewegingselementen is een werkwijze en methode ontstaan. Vanuit de moderne dans is onder andere gekozen voor ‘floorwork’, vanuit caractére voor Russische loopassen en bij Break Dance de basis 3- en 6 - steps en basis freeze posities. Voorover/achterover rollen en handstanden vanuit turnen dragen bij aan de durf en kracht ontwikkeling van de jongens. Deze passen vormde de basis en inmiddels zijn ze de bouwstenen van de choreografieën geworden bij de opstap groepen. De basis is inmiddels ook in stappen uitgebreid om aan te passen bij de lichamelijke en motorische zowel als de technische ontwikkeling van de jongens.

Muziek is het meest voor de hand liggend manier om aan te sluiten bij de cultuur van de jongens. Weten wat er leeft, wat ze aanspreekt en waarna ze luisteren geeft een ingang om ze te bereiken. Dit wil niet zeggen dat uitsluitend hun 'muziek' gebruikt wordt in de lessen. Verwante muziek maar inmiddels ook klassieke muziek en volksmuziek worden als vanzelfsprekend ervaren in de lessen. Het aanwezigheid van de social media, o.a. YouTube, Facebook, Twitter etc. wordt ingezet om de jongens te inspireren. Maar ook t.b.v. hun eigen fysieke ontwikkeling, bevordering van het groepsdynamiek en het volgen van trends. Hierdoor wordt de kijk op dans in het algemeen en het ontwikkelen van een eigen smaak t.o.v. dans gestimuleerd. Door deze interactie ontstaat er een balans tussen scholing en de eigen inbreng van moves door de jongens tijdens de lessen.

De sfeer in de lessen is een belangrijk facet om de jongens betrokken en gemotiveerd te houden. Een gezonde balans tussen humor en geconsenteerd werken dragen bij om een goede werkhouding en een positieve sociale omgang te bevorderen. Houden aan de regels en aan de gemaakte afspraken, elkaar met respect behandelen is vanzelfsprekend. De bijdragen van 'De Battle' is hierbij van onschatbare waarde waarbij hun sociale omgang gestimuleerd wordt. Ze moeten namelijk samenwerken, elkaar uitdagen maar elkaar altijd met respect behandelen.

Kleding blijkt ook een belangrijke onderdeel van het jongens cultuur. Aan de kleding wordt in het begin niet zoveel eisen gesteld. Er zijn algemene regels wat de kleding betreft namelijk de kleur zwart en ze moeten er vrij in kunnen bewegen. T.b.v. hygiëne moet het wel trainingskleding zijn en geen straat kleding. Ze moeten zich vooral prettig voelen. Als de jongens een maal bij de geselecteerde groep horen die op zaterdag trainen stellen wij meer specifieke eisen wat betreft hun kleding.

Uitspraak Pam Cosmi, MA Health Ed zegt in 'Motor Skill Development in Dance: The art of teaching movement' het volgende: 

“Our job as teachers encompasses more than just teaching movement skills.  Our success can be heightened by psychologically coaching our participants.”

In de battle dagen ze elkaar uit, en ze moedigen elkaar aan, ze durven fouten te maken. Dit zijn bij uitstek voorwaarden voor het optreden, de voorstelling. De voorstelling is voor hun een hoogtepunt. De choreografieën sluiten dan ook aan bij hun kunnen en hun zijn. Hun cultuur wordt door de muziekkeuze en bewegingsidioom versterkt. De ontstane repertoire is inmiddels een 'cult' onder de jongens geworden.